Την ημέρα της κρίσεως κανείς δεν θα μπορεί να προβάλει την παραμικρή δικαιολογία γιατί ο Θεός μας παρουσιάζει καθημερινά πολλές και ποικίλες ευκαιρίες για να εκδηλώσουμε πλούσια την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας, την στοργή μας…
«Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ’ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον».
«Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον»
Μετά την απόφαση του μεγάλου Κριτή, η οποία είναι τελεσίδικη, οι άνθρωποι χωρίζονται και κατευθύνονται οι μεν στην άβυσσο, «εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον», οι δε στο φως του ουρανού. Αλλά ποιο υπήρξε το κριτήριο; Η αγάπη, η έμπρακτη αγάπη. Αυτός είναι ο κώδικας βάσει του οποίου θα δικάσει ο μεγάλος Δικαστής «τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὴν φοβερὰν» της κρίσεως.
Το Α και το Ω του νόμου του Θεού
Όπως σαφέστατα διευκρινίζει ο απόστολος Παύλος, «ὁ ἀγαπῶν τὸν ἕτερον νόμον πεπλήρωκε. Τὸ γὰρ οὐ μοιχεύσεις, οὐ φονεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐκ ἐπιθυμήσεις καὶ εἴ τις ἑτέρα ἐντολὴ ἐν τούτῳ τῷ νόμῳ ἀνακεφαλαιοῦται, ἐν τῷ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Ἡ ἀγάπη τῷ πλησίον κακὸν οὐκ ἐργάζεται, πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη» (Ρωμ. ιγ´ 8-10). Όταν μιλάμε για αγάπη, δεν εννοούμε μια αόριστη καλοσύνη, μια εξωτερική ευγένεια, μια τυπική ελεημοσύνη. Αλλά τη γνήσια, την πλατιά, την έμπρακτη χριστιανική αγάπη. Η χριστιανική αγάπη είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και μεγάλο, είναι μια ανώτερη μορφή ζωής, ένας ανώτερος τρόπος σκέψεως που μας κάνει να μοιάζουμε με τον Χριστό. Όταν ο Κύριος έδινε την «καινήν εντολήν», το διευκρίνισε σαφέστατα: «Ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς, ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰωάν. ιδ´ 34). Αυτή η μικρή λέξη «καθὼς» έχει μεγάλη βαρύτητα. Όχι δηλαδή απλώς να αγαπάτε, όπως θέλετε κι όπως νομίζετε σείς, αλλά σύμφωνα με το πρότυπο που σας έδειξα, όπως εγώ σας αγάπησα, ειλικρινά, ανυπόκριτα, ηρωικά, έμπρακτα, πλατιά.
Μέσα στη ζωή της αγάπης συγκεντρώνονται όλες οι αρετές. Γι’ αυτό ακριβώς και ο Κύριος την αγάπη καθόρισε σαν διακριτικό γνώρισμα των μαθητών του: «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες, ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (Ἰωάν. ιγ´ 35). Αλλά ακόμη και για έναν άλλο λόγο ως βάση της κρίσεως τίθεται η αγάπη. Διότι όλοι παντού και πάντοτε μπορούμε να την εφαρμόσουμε, σε οποιεσδήποτε συνθήκες ζωής και αν βρισκόμαστε, οποιοδήποτε επάγγελμα, ηλικία, μόρφωση, απασχόληση έχουμε. Ποιος θα μπορέσει εκείνη την ώρα να δικαιολογηθεί ότι δεν είχε τα μέσα να δείξει αγάπη; Είδατε που στηρίζει ο Κύριος την απόφασή του; Όχι σε τίποτα μεγάλες δωρεές και κατορθώματα, αλλά σε μερικά πράγματα που φαίνονται κοινότατα. «Ἐπείνασα καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με…» Δεν τους λέει σας καταδικάζω, γιατί ήμουνα άρρωστος και δεν με γιατρέψατε ή ήμουνα στη φυλακή και δεν με απελευθερώσατε. Γι’ αυτά τα μικρά που περνούσαν από το χέρι σας και δεν τα κάνατε, γι’ αυτά σας καταδικάζω. Προσοχή, μην ξεγελάμε τον εαυτό μας. Μη νομίζουμε ότι για την εκδήλωση της αγάπης χρειάζονται πλούτη. Και ο πιο φτωχός έχει χίλιες δυό μικροευκαιρίες να δείξει αγάπη. Γι’ αυτό ακριβώς εκείνη την ημέρα της κρίσεως κανείς δεν θα μπορεί να προβάλει την παραμικρή δικαιολογία. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή από όλες τις μεριές εκπέμπονται σήματα κινδύνου, μηνύματα και προτροπές. Ο Θεός μας παρουσιάζει καθημερινά πολλές και ποικίλες ευκαιρίες για να εκδηλώσουμε πλούσια την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας, την στοργή μας. Στην εποχή μας υπάρχει πολύ φτώχεια υλική και πνευματική. Οικογένειες που στερούνται κάποτε και τα στοιχειώδη και δεν το φωνάζουν και μείς πρέπει να τις ανακαλύψουμε. Άλλες οικογένειες που βρίσκονται στα πρόθυρα της διάλυσης και περιμένουν τον διακριτικό άνθρωπο της αγάπης να τους συμπαρασταθεί. Να τους βοηθήσει, να προλάβει το ναυάγιο.
Σε κάθε μας βήμα υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, που με τρόπο ποικίλο μας φωνάζουν: Αγάπη, αγάπη! προ πάντων αγάπη! Αυτή θα μας κάνει παιδιά του Θεού, αυτή θα μας σώσει.
Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ, τεύχος Φεβρουαρίου 2022