Γιὰ νὰ μὴν πνίγεσαι, μάθε νὰ ἀφήνεσαι - Μαθήματα ἐμπιστοσύνης στὸ Θεό!

Εἶναι Τετάρτη 30 Μαΐου 2018. Ἡ ἐκδήλωση τῆς Χριστιανικῆς Φοιτητικῆς Ἕνωσης στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν μὲ ὁμιλητὴ τὸν π. Χαράλαμπο Παπαδόπουλο, ἔχει προγραμματιστεῖ γιὰ τὶς 3 μ.μ. Ὡστόσο, ἕνα ἀνώνυμο τηλεφώνημα γιὰ βόμβα, μᾶς ἀναγκάζει νὰ ἐκκενώσουμε ἄρον-ἄρον καὶ ἐν μέσω σειρήνων τὸ κτίριο ἀπειλώντας τὴν ὁμιλία… νὰ τιναχθεῖ στὸν ἀέρα! Καὶ μπορεῖ μετὰ ἀπὸ ὥρα νὰ μᾶς ἐπιτράπηκε ἡ εἴσοδος, μπορεῖ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς διερχόμενους φοιτητὲς νὰ εἶχαν ἤδη ἀποχωρήσει, ὡστόσο, ὅλοι ὅσοι παρευρεθήκαμε στὸ ἀμφιθέατρο 311, εἴχαμε τὴν εὐκαιρία νὰ ἀπολαύσουμε μιὰ «ἐκρηκτικὴ» ὁμιλία καὶ νὰ συζητήσουμε μὲ τὸν π. Χαράλαμπο, τὸν ὁποῖο καὶ εὐχαριστοῦμε θερμά. Στὶς σελίδες ποὺ ἀκολουθοῦν μοιραζόμαστε μαζί σας ἐκτενῆ ἀποσπάσματα ὅσων ἀκούσαμε.

Περισσότερα...

Τὸ ἄλογο τοῦ Θεοῦ


Κάθε φορὰ ποὺ φαντάζομαι τὸν πατέρα μου, τὸν βλέπω μὲ τὸν ζυγὸ γύρω ἀπὸ τὸ λαιμό του, ζευγμένον μὲ τὸ ἐπιτραχήλι. Τὸν βλέπω ζευγμένον, σὰν ἕνα ἄλογο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ποδεμένον μὲ τὶς πεταλωμένες μπότες του, νὰ τρέχει ἀπὸ τὴ μιὰ στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς ἐνορίας, τριάντα ὀρεινά χιλιόμετρα, ποὺ ἔπρεπε νὰ διατρέξει δύο φορὲς τὴ μέρα μερικὲς φορές. Γι’ αὐτὸ ἦταν πάντα ἀποκαμωμένος. Ἕτοιμος νὰ σωριαστεῖ ἀπ’ τὴν κούραση. Ὅπως κάθε ζευγμένο πλάσμα. Κι ὅμως δὲ σταματοῦσε ποτέ.