Ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα
Λουκ. 14, 17
Η πρόσκληση παρουσιάζεται τιμητική και επίμονη.
«Ελάτε, όλα είναι έτοιμα» λέει ο απεσταλμένος του οικοδεσπότη στους πρώτους προσκεκλημένους. Και όταν εκείνοι με διάφορες προφάσεις αρνούνται, κατά εντολή του κυρίου του τρέχει στις πλατείες, στα στενά της πόλης, για να οδηγήσει στο δείπνο τους φτωχούς και κατατρεγμένους της ζωής. Θέλει να απολαύσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι τη μεγάλη χαρά, που έχει ετοιμάσει.
Αλλά για τί είδους δείπνο πρόκειται;
Εδώ υπάρχει ένας διπλός συμβολισμός, που πρέπει να προσέξουμε. Ο Κύριος με την εικόνα του δείπνου αναφέρεται στην μεγάλη χαρά της βασιλείας του Θεού, που έχει ετοιμάσει ο Οικοδεσπότης του σύμπαντος για όλους εμάς. Η λέξη «μέγα» τονίζει το μεγαλείο και τη σημασία αυτού του δείπνου. Δεν πρόκειται εδώ για κάτι απλό, συνηθισμένο. «Εποίησε δείπνον μέγα».
Ας το προσέξουμε αυτό, γιατί συχνά μας διαφεύγει. Η «βασιλεία του Θεού», στην οποία μας καλεί ο Χριστός, δεν είναι κάτι μικρό. Στο δείπνο αυτό το «μέγα», που μας περιμένει στο εσπέρας της ζωής μας, θα έχουμε την ευκαιρία όχι απλώς να χαρούμε, αλλά να παρακαθήσουμε, να συνομιλήσουμε «πρόσωπο πρὸς πρόσωπο» με τον Θεό, να απολαύσουμε τα αγαθά του.
Αλλά και όσοι βρισκόμαστε ακόμη σ’ αυτήν εδώ τη γη έχουμε την ευκαιρία να γευθούμε κάτι από τη μεγάλη αυτή ευφροσύνη. Γιατί και εδώ στη γη τελείται ένα «δεῖπνο μέγα»: Το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, στο οποίο μας καλεί ο Χριστός, γιατί αποτελεί την ουράνια πρόγευση, αλλά και την προϋπόθεση συμμετοχής στο διαρκές μέγα δείπνο της βασιλείας του. «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἐαυτοῖς. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον…» (Ιωάν. στʹ 53-54). Υπάρχει μιά εσωτερική σχέση του ενός δείπνου, του οριστικού στη βασιλεία των ουρανών, με το άλλο, της θείας Ευχαριστίας, που από την πρώτη στιγμή παρέλαβε και τελεί η Εκκλησία. Το πρώτο είναι κάτι που προσδοκούμε. Το δεύτερο, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, είναι ήδη εμπρός μας, συγκεκριμένο. Συνεχώς ο Κύριος μας προσκαλεί σ’αυτό. Η πρόσκλησή του όμως γίνεται ιδιαίτερα επίμονη σε περιόδους μεγάλων πνευματικών γεγονότων, όπως οι ημέρες των Χριστουγέννων, στις οποίες οδηγούμαστε.
Αλλά πώς πρέπει να δούμε αυτή την πρόσκληση;
Όπως είναι. Πρόσκληση τιμής σε «δεῖπνο μέγα», δείπνο χαράς πολλαπλής είναι. «Ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα» μας φωνάζει ο Κύριος. Και ο λειτουργός του σε κάθε Λειτουργία πιο συγκεκριμένα μας δείχνει τον τρόπο και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, για να προσέλθουμε αξίως στο δείπνο αυτό. «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε». Ο λόγος του αφορά τη συγκεκριμένη προσέλευσή μας στο «μυστικό δείπνο» της θείας Ευχαριστίας, αλλά και γενικότερα καθορίζει το πώς θα οδηγηθούμε στο ουράνιο δείπνο, του οποίου η θεία Κοινωνία αποτελεί τον αρραβώνα.
Μετά φόβου Θεού. Με δέος, κατάνυξη, φόβο ιερό. Με συναίσθηση βαθιά ότι μας καλεί ο Θεός, ότι προσεγγίζουμε Αυτόν, στον οποίο οφείλεται το παν, από τον οποίο εξαρτάται το παν, που είναι το παν, η άπειρη Σοφία και Αλήθεια και Δύναμη, η μόνη απόλυτη ύπαρξη. Ας μιμηθούμε τους αγίους, πού, όταν σκέπτονταν τον Θεό, ένιωθαν ρίγος και θάμβος.
Τον γνήσιο φόβο του Θεού συνοδεύει πάντοτε η πίστη. Κανείς δισταγμός δεν χωράει για την πραγματικότητα της βασιλείας του Θεού, για το νόημα της θείας Ευχαριστίας.
Αλλά δεν φθάνουν ο φόβος και η πίστη. Σ’ ένα δείπνο, που το προσφέρει η αγάπη του Θεού, απαραίτητα η ψυχή πρέπει να είναι ντυμένη με αγάπη. Πώς θα καλέσουμε και θα δεχθούμε στην ψυχή μας τον Χριστό, όταν την πλημμυρίζουν αισθήματα αντιπάθειας για τους αδελφούς μας; Και πώς θα μπορέσουμε ποτέ να είμαστε συνδαιτυμόνες στη βασιλεία του Θεού, που είναι Αγάπη, κουβαλώντας στην ψυχή μας το μίσος;
Ας αγνίζουμε τις καρδιές μας. Ιδιαίτερα αυτές τις άγιες ημέρες που πλησιάζουν, και στην πρόσκληση που ο Κύριος μας απευθύνει «ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα» με συναίσθηση ας απαντήσουμε:
«Ναί, Κύριε, ερχόμαστε. Αξίωσέ μας το κάθε μας βήμα να είναι βήμα προς το δείπνο σου μετά φόβου, πίστεως και αγάπης».
Πηγή: Περιοδικό “Ζωή”, τεύχος Δεκεμβρίου 2022