Έτσι η μεγάλη ώρα πλησιάζει. Οι Φιλικοί αναζητούν Αρχηγό, που να ηγηθεί της Αντιστάσεως του Γένους. Ύστερα από πολλές συνεννοήσεις, αποφασίζουν να αναθέσουν την αρχηγία στον Αλέξανδρο Υψηλάντη…
Ο Ξάνθος του αναγγέλλει με αυτά τα λόγια την απόφαση:
«Ο Θεός, Πρίγκηψ, σας προσκαλεί να οδηγήσετε τον λαόν αυτού, τον νέον Ισραήλ, εις την Γην Της Επαγγελίας».
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και τα αδέλφια του ήταν Έλληνες με βαθιά πίστη, ευσέβεια και αυταπάρνηση. Δίνουν όλη την περιουσία τους για τον αγώνα. Και ζητούν από τους συμπατριώτες τους πνεύμα θυσίας. Με την θεία επίκληση που ακολουθεί τελειώνει ένα έγγραφο για συλλογή εράνων ο Αλέξανδρος Υψηλάντης:
«Είθε, ω Παντοδύναμε, Κύριε εις την κρίσιμον ταύτην εποχήν, εν η μέλλει να διαχωρισθή ο σίτος από τα άχυρα, ο χρυσός από την σκωρίαν, είθε λέγω, να μην ευρέθη κανείς μεταξύ μας ανάξιος του ελληνικού ονόματος, αλλ’ άπαντες οι κλητοί ας συνδράμωμεν ομοθυμαδόν όλη ψυχή όλαις δυνάμεσιν εις την εκτέλεσιν και στέψιν αυτού του μεγάλου σκοπού, όστις φαίνεται καθαρά, ότι είναι ευδοκία της θείας Πρόνοιας και ας ανοίξωμεν γενναίαν και δαψιλή χείρα προς εκείνους, οίτινες προσφέρουσι κεφαλήν, στήθος, καρδίαν και βραχίονας δια την ελευθερίαν του Γένους».
Προσευχή βγαλμένη μέσα από καμίνι πόνου, λαμπικαρισμένη όμως από την πίστεως την θεία πνοή!
Στις 24 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης με τα παλληκάρια του περνάει τον Προύθο. Στο Ιάσιο, στην εκκλησία των Τριών Ιεραρχών ζώνεται το πολεμικό ξίφος από τον Μητροπολίτη Μολδαβίας Βενιαμίν, που ευλογεί και την πολεμική σημαία. Εκεί μετά την δοξολογία κηρύττει την έναρξη της ελληνικής απελευθερωτικής προσπάθειας.
Η προκήρυξη του προς το δούλο Έθνος αποπνέει την βαθιά του πίστη στον Κύριο των Δυνάμεων και την φλογερή προς την πατρίδα του αγάπη. Λέει:
«Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος!… Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείο δι’ ου πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την Πατρίδα και την Ορθόδοξον ημών Πίστιν από την ασεβή των ασεβών καταφρόνησιν… Ας καλέσωμεν λοιπόν εκ νέου, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την ελευθερίαν εις την κλασσικήν γην της Ελλάδος! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των πατέρων μας, οι οποίοι επολέμησαν και απέθανον εκεί!…».
Πηγή: ΠΝΟΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, εκδόσεις “ΖΩΗΣ”, Αρχιμανδρίτου Ιωάννου Αλεξίου