Ἑορτάζουμε τό φετινό Πάσχα, μέσα σέ μιά βαριά πνευματική κατάσταση. Ἡ άνθρωπότητα καί ἡ πατρίδα μας, ἐκτός τῶν ἄλλων πολλῶν προβλημάτων, βρίσκονται μπροστά στήν ἐνσκήψασα λοιμική ἐπιδημία.
Κύριε διευθυντά,
Εἶμαι μιὰ μοναχὴ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Παταπίου, ποὺ ἐπὶ 55 χρόνια τῆς πολύτιμης ζωῆς μου ἀφιέρωσα γιὰ νὰ ζήσω μιὰ ἄλλη ποιότητα ζωῆς. Δὲν ξέρω ἂν τὰ κατάφερα, ὁ Θεὸς γνωρίζει – ὅμως, ἔχω μέσα μου μιὰ πληρότητα γιὰ ὅ,τι προσπάθησα.
Ἐκ τῶν ρηθέντων περὶ συνεχοῦς κοινωνίας πείθεται πᾶς τὶς, ὅτι μεγάλως ὠφελοῦνται οἱ κοινωνοῦντες συνεχῶς τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, ὅταν ἐννοεῖται κοινωνῶσι μετὰ τῆς δεούσης προετοιμασίας.
Ἀλλ’ ἐγείρεται τὸ ἐρώτημα: Δύνανται σήμερον νὰ κοινωνῶσι συνεχῶς πάντες ὅσοι ἔχουσι πρόθεσιν ἀγαθὴν καὶ θέλησιν καὶ ζῆλον εἰς τὸ νὰ προετοιμάζωνται ὅπως κοινωνῶσιν;
Στίς κρίσιμες ἡμέρες πού διανύομε καί στήν ἱερότητα τῶν ἡμερῶν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἐπιβάλλεται μᾶλλον σιωπή καί προσευχή. Ὅμως ἐπειδή προσφάτως στό Διαδίκτυο κυκλοφορήθηκαν κάποιες ἀπόψεις μέ τόν ὄνομά μου, πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας, γιά νά μήν προκύψη ζημία, ἀναφέρω τά ἑξῆς:
Σελίδα 3 από 3