Καί πρίμος γύρισε ο καιρός καί πήγαν στήν πατρίδα,Χαρά γεμάτος έφτασε στήν ποθητή του χώρακι έσκυβε καί τό χώμα της φιλούσε μέ λαχτάρακι έχυνε δάκρυα φλογερά στή γή απ' τή χαρά του.
Τιμή και δόξα σε όσους αγωνίστηκαν για την πίστη και τη πατρίδα μας! Σε εκείνους που υπέρμετρα αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς Χριστό και Ελευθερία. Σε εκείνους που μας καλούν και εμάς να μιμηθούμε τον αγώνα τους.
Όσοι κάνουν ελεημοσύνη με αγαθή διάθεση, με καθαρή και πονετική καρδιά, με χαρά και ιλαρότητα, θα είναι κερδισμένοι και σ' αυτή τη ζωή, αλλά και στην αιωνιότητα. Γιατί θα έχουν ειρήνη και θησαυρίζουν «θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ». Και θα ακούσουν στην δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας τα θεϊκά λόγια Του: «Δεῦτε…
Ο Χριστιανισμός δεν ζητά από τους Χριστιανούς μόνο ν' αποφεύγουν το κακό. Η χριστιανική ζωή δεν είναι μόνο άρνηση της κακίας ούτε απλώς περιπτωσιακή εξάσκηση της αγάπης. Οι Χριστιανοί έχουν κληθεί για μια ζωή, που την χαρακτηρίζει η τολμηρή και δημιουργική πρωτοβουλία.
Άγιος; Τον 21ο αιώνα;-Ναι, ναι σου λέω!.... Για τον π. Ευσέβιο μου μίλησε πριν από χρόνια η φίλη μου Α. που τον γνώρισε στην Σουηδία. Η Α. περνούσε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής της και αποφάσισε να πάει να τον βρει...
Ο Θεός μας έδειξε τόσο μεγάλη αγάπη. Ο Υιός Του έκανε τόσα για μας, για τη σωτηρία μας. Η δική μας αγάπη προς Αυτόν είναι αληθινή, γνήσια, έμπρακτη; Την εκδηλώνουμε, όπως ο Ίδιος μας έχει διδάξει με τον αιώνιο λόγο Του, στους γύρω μας, στα πρόσωπα των αδελφών μας;
Ο Σταυρός του Χριστού είναι η σημαία των Χριστιανών. Μέσα όμως στο χριστιανικό πλήρωμα υπάρχουν και μερικοί Χριστιανοί, που υποστέλλουν τη σημαία του Σταυρού. Καλεσμένοι να είναι αξιωματικοί και στρατιώτες του Χριστού, αρνούνται να αγωνιστούν κάτω από τη σημαία Του...
Δεν πρόκειται για τα φίμωτρα που βάζουν οι άνθρωποι στα στόματα των ζώων. Για φίμωτρα ανθρώπων πρόκειται. Ποια όμως είναι αυτά; Ο απόστολος Παύλος μεταφέρει μια διάταξη της Π. Διαθήκης στις σχέσεις αυτού με τους πιστούς, στις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων και την εφαρμόζει στο θεόσδοτο δικαίωμα της αμοιβής του…
Ὁ ἄνθρωπος γεννᾶται ἔχοντας ἐντός του τὸ θέληµα τῆς γνώµης του, τὸ προσωπικό του θέληµα.
«Εχτές µε είχαν οι πίκρες µου λυγίσει και µοναχός σε δάσος καθόµουν σκιερό σκίζοντας την καρδιά µου. Γλυκό για µένα γιατρικό στις λύπες µου είναι πάντα Με την ψυχή στη σιγαλιά να κρυφοκουβεντιάζω… Και µέσα στα γυρίσµατα του νου που κυκλοφέρνει Τέτοιαν άµαχη αντίµαχες είχαν στηµένη σκέψεις: Μόνος ήµουνα,…