Η Ανάσταση του Χριστού πλημμυρίζει τα πάντα με φως. Οι πιστοί με αναμμένες λαμπάδες ψάλλουν τον επινίκιο ύμνο «Χριστός Ανέστη», μέσα στις ολοφώτιστες εκκλησίες. Και ένα αναστάσιμο τροπάριο λέει χαρακτηριστικά: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια»...
Τα πλήθη της Ιερουσαλήμ τρέχουν να υποδεχθούν τον Μεσσία. Ωσαννά! Ωσαννά, ζητωκραυγάζουν. Δόξα και τιμή στον Σωτήρα που φθάνει. «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»! Ο Ιησούς γνωρίζει πόσο επιφανειακά είναι τα αισθήματα του πλήθους, γι' αυτό προχωρεί χωρίς να συγκινείται...
Το κλειδί για να ανοίξουν οι πόρτες που κάθε τόσο φράζουν το δρόμο της ζωής μας, μην το ζητάμε αλλού. Εμείς το έχουμε. Το κλειδί αυτό είναι η πίστη. Η πίστη η δική μας, συνειδητή, προσωπική, στην παντοδυναμία του Θεού...
Ένας κόσμος ολόκληρος υπάρχει μέσα μας: Ο κόσμος των λογισμών μας. Αναδύεται από τα βάθη της ύπαρξης μας, ζει και κινείται στον χώρο της σκέψης, εξεγείρεται και επαναστατεί. Ένας αόρατος κόσμος, αλλά τόσο σημαντικός που επηρεάζει τη ζωή μας, ελέγχει την πορεία μας, διαμορφώνει την όλη μας προσωπικότητα...
Ο Χριστιανισμός δεν είναι μια διδασκαλία περί ζωής. Είναι ζωή. Εν Χριστώ ζωή. Λυτρωμένη, γεμάτη θεία γεύση και φως. «Ἔρχου καὶ ἴδε».
Την ημέρα της κρίσεως κανείς δεν θα μπορεί να προβάλει την παραμικρή δικαιολογία γιατί ο Θεός μας παρουσιάζει καθημερινά πολλές και ποικίλες ευκαιρίες για να εκδηλώσουμε πλούσια την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας, την στοργή μας...
"Η Εκκλησία εκ φύσεως είναι ριζοσπαστική στα μέσα για την σωτηρία του ανθρώπου, και ταυτόχρονα αυθεντικά παραδοσιακή". Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη της Παρεμβολής με τον Γέροντα Ελισαίο, Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Ο Πατέρας μας, ο Θεός, μας περιμένει. Ας σπεύσουμε να πέσουμε στην αγκαλιά Του και με συντριβή και εμπιστοσύνη στην αγάπη Του ας ζητήσουμε, μέσα από την εξομολόγηση, τη συγχώρηση για τα λάθη μας και τις μικρές ή μεγάλες αμαρτίες μας.
Όλοι έχουμε μια σχέση με το άγχος, που κάποτε μας ταλαιπωρεί... Η κ. Γιούλη Τσεντούρου, ψυχολόγος, εκπαιδεύτρια ενηλίκων και μητέρα, μας δίνει διαφορετικές οπτικές για την αντιμετώπιση του άγχους.
Πόσο αποκρουστικό κάνει τον άνθρωπο η υπερηφάνεια! Δυστυχώς όμως είναι τόσο ριζωμένο στην ανθρώπινη καρδιά αυτό το πάθος, ώστε, παρά την αποστροφή μας, πολύ συχνά, χωρίς ίσως να το καταλαβαίνουμε, βαδίζουμε κι εμείς στα ίχνη αυτού του ανθρώπου με την μεγαλοποίηση των προτερημάτων μας.