Οι σύντομες αυτές γραμμές γράφτηκαν για να γνωρίσουν τα νεότερα μέλη της Ενώσής μας την ιστορία μιας εικοσαετίας της Χριστιανικής Φοιτητικής Ένωσης και να πάρουν μια ιδέα πώς άρχισε το έργο αυτό και πώς εργάστηκαν εκείνοι που θέλησαν να θεμελιώσουν μια τέτοια προσπάθεια.
Ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση από τον γερμανικό ζυγό η Χ.Φ.Ε θεώρησε καθήκον να εκδώσει το βιβλίο αυτό σαν ένα χρονικό της τρομερής εκείνης κατοχής. Εκεί συγκεντρώθηκαν μνήμες και στιγμιότυπα από τη βαρβαρική τυρρανία και από την ελληνική ευψυχία.
Η ΧΦΕ θεώρησε καθήκον της να δώσει μερικά πληροφοριακά στοιχεία για τα χρόνια εκείνα 1940-44, που δυστυχώς είναι σκεπασμένα με αρκετή ομίχλη άγνοιας και λησμονιάς. Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι συγκεκριμένα και αυθεντικά και ρίχνουν φως σε μερικές πλευρές της ζωής του έθνους που δεν έπρεπε να είναι και τόσο άγνωστες.
Η άμεση σχέση και εξάρτηση της παιδείας από την Εκκλησία στα χρόνια της σκλαβιάς ήταν ένα φαινόμενο γενικό. Το εθνικό κέντρο του ελληνισμού, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, από την πρώτη περίοδο της δουλείας κατάλαβε τη σημασία της παιδείας για το Γένος.
Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπήρξε μεγάλη εκδήλωση ενδιαφέροντος για την παιδεία από επισκόπους, μοναχούς και δασκάλους του Γένους, υπήρξαν κήρυκες θερμοί τονίζοντας την αξία της παιδείας και παροτρύνοντας φορείς για την ίδρυση Σχολείων στην τότε σκλαβωμένη Ελλάδα.
Τιμή και δόξα σε όσους αγωνίστηκαν για την πίστη και τη πατρίδα μας! Σε εκείνους που υπέρμετρα αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς Χριστό και Ελευθερία. Σε εκείνους που μας καλούν και εμάς να μιμηθούμε τον αγώνα τους.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, μια από τις ηγετικές μορφές του αγώνα, έδωσε με λίγα απλά λόγια από την πρώτη ώρα της Επανάστασης, το βαθύ πνευματικό νόημα του Ιερού Αγώνα.