Η ζωή του Χριστιανού μπορεί να είναι τρικυμισμένη, να την κτυπούν οι άνεμοι των δοκιμασιών και τα κύματα των δυσκολιών. Στον ουρανό όμως, στην αιωνιότητα, εκεί που βρίσκεται ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας, ο Θεός μας, εκεί επικρατεί η γαλήνη, η ηρεμία και η σταθερότητα, που εξασφαλίζονται με την ελπίδα, την άγκυρα αυτή της ψυχής!
«Ἀδελφοί, τῷ ᾽Αβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾽ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾽ ἑαυτοῦ, λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε· καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας. Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος· ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ, ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος· ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος, ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν ᾽Ιησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ, Ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα».
«Ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν»
Στην ταραγμένη εποχή μας οι άνθρωποι χάνουν, όλο και περισσότερο, το αίσθημα της ασφάλειας. Γι’ αυτό θέλουν κάπου να ακουμπήσουν, κάπου να στηρίξουν την ζωή τους, να ασφαλιστούν. Τα ανθρώπινα μέτρα ασφαλείας αποδεικνύονται συνήθως ανίσχυρα. Λοιπόν δεν υπάρχει κανένας τρόπος ασφαλίσεως της ζωής μας; Στο παραπάνω αποστολικό ανάγνωσμα ο απόστολος Παύλος υποδεικνύει δύο υπέροχους τρόπους εξασφαλίσεως της ζωής. Ποιοί είναι αυτοί;
Το συμβόλαιο του Θεού
Στον Αβραάμ είχε δώσει ο Θεός μια μεγάλη υπόσχεση, που ήταν και όρκος μαζί: «ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε». Θα σε γεμίσω με πλούσιες ευλογίες και θα σου χαρίσω αναρίθμητους απογόνους. Με τον τρόπο αυτό ο Κύριος του ουρανού και της γης υπέγραψε ένα συμβόλαιο, το οποίο τήρησε κατά γράμμα. Γιατί πραγματικά οι απόγονοι του Αβραάμ επληθύνθηκαν και έγιναν έθνος μέγα. Έτσι έδειξε ο Θεός «τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ». Ότι δηλαδή, η απόφασή του είναι αμετάκλητη και οριστική. Οι υποσχέσεις του δεν διαψεύδονται ποτέ. Πραγματοποιούνται πάντοτε.
Να, λοιπόν, ο πρώτος τρόπος πραγματικής και οριστικής εξασφαλίσεως της ζωής μας: Η πιστότητα του Θεού στην εκπλήρωση των υποσχέσεών του. «Τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς τοῦ Θεοῦ» είναι το σταθερό και αμετακίνητο έδαφος, επάνω στο οποίο μπορούμε με απόλυτη ασφάλεια να στηρίζουμε το οικοδόμημα της ζωής μας.
Έχουμε απόλυτη ανάγκη προστασίας. Σε ποιόν θα καταφύγουμε; Σε ποιόν άλλο παρά σ’ Εκείνον, που μας υπόσχεται: «οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ᾿ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω»; Θα καταφύγουμε στον Θεό μας, του οποίου ο λόγος είναι συμβόλαιο και τηρεί οπωσδήποτε την υπογραφή του. Μας πιέζουν οικονομικές δυσκολίες, μας απειλεί η αδικία και το ψέμα των ανθρώπων; Μην αργούμε. Ας κτυπήσουμε την πόρτα του ουράνιου Πατέρα που μας υποσχέθηκε: «αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν» (Ματθ. Ζ 7). Δεν μπορεί να μη τηρήσει την υπόσχεσή του.
«Ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν», μας τονίζει ο Απόστολος. Γύρω μας μπορεί τα πάντα να καταρρέουν, να εξαφανίζονται, να γίνονται καπνός και στάχτη. Ένα μόνο μένει σταθερό και αμετακίνητο. Η υπόσχεση του Θεού. Όλοι γύρω μας μπορεί να μας γεμίζουν με «υποσχέσεις» και στο τέλος να τους βλέπουμε να χάνονται, να λησμονούν, να αρνούνται ό,τι υποσχέθηκαν. Ένας μόνο δεν πρόκειται ποτέ να λησμονήσει, να αρνηθεί. Είναι ο Θεός μας. Αυτός ήταν, είναι και θα είναι πιστός στις υποσχέσεις του.
Η άγκυρα που σώζει
Ο απόστολος Παύλος προχωρεί και σε ένα δεύτερο τρόπο ασφαλίσεως της ζωής. Και αυτόν τον βρίσκει σε μια λέξη, που φανερώνει μια βασική χριστιανική αρετή, στην ελπίδα. Οι άνθρωποι, που πιστεύουν στον Θεό έχουν την ελπίδα «ὡς ἄγκυραν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν». Πως ασφαλίζεται το πλοίο από τους κλυδωνισμούς; Ρίχνει την άγκυρά του στον βυθό, που είναι σταθερός και αμετακίνητος. Όσο και αν το κτυπούν οι άνεμοι δεν πρόκειται να το μετακινήσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με την χριστιανική ελπίδα. Η ζωή του Χριστιανού μπορεί να είναι τρικυμισμένη, να την κτυπούν οι άνεμοι των δοκιμασιών και τα κύματα των δυσκολιών. Στον ουρανό όμως, στην αιωνιότητα, εκεί που βρίσκεται ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας, ο Θεός μας, εκεί επικρατεί η γαλήνη και η ηρεμία και η σταθερότητα. Και η ελπίδα, η άγκυρα αυτή της ψυχής, εισέρχεται στον ουράνιο κόσμο, «ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν Ἰησοῦς» και εξασφαλίζει στον πιστό την γαλήνη.
Δεν έχουμε παρά να δοκιμάσουμε την μέθοδο αυτή. Τα μικρά κύματα, αλλά και οι μεγάλες τρικυμίες δεν λείπουν από το πέλαγος της ζωής. Μια απροσδόκητη οικονομική δυσκολία, μια ξαφνική αρρώστια, μια συκοφαντία, ένας θάνατος και τόσα άλλα μικρά ή μεγάλα κύματα κτυπούν συχνά το σκάφος της ζωής μας. Στις περιπτώσεις αυτές μην τα χάνουμε. Μην απελπιζόμαστε. Ας μάθουμε να ρίχνουμε την άγκυρα της ελπίδας μας στον ουρανό. Είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουμε την ειρήνη της ψυχής μας. «Ἔλπισον ἐπὶ τὸν Θεὸν» παραγγέλλει ο λόγος του Θεού. Γιατί αυτός είναι η μόνη σωτηρία και ασφάλειά μας (Ψαλμ. μα´ 12).
Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ, τεύχος Απριλίου 2021