Δεν λείπουν οι λύκοι, οι αιρετικοί και από τη σημερινή ποίμνη του Χριστού. Έχουν εισβάλει απειλητικοί. Ο κίνδυνος είναι και τώρα σοβαρός. Πως θ’ αντιμετωπιστεί; Τον τρόπο μας τον δείχνει ο απόστολος Παύλος…
«Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔκρινεν ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα. Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. Ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς. Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. Διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. Καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. Ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα· αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾿ ἐμοῦ ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν τε τῶν λόγων τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἢ λαμβάνειν. Καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο».
«Εἰσελεύσονται … λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου»
Όπου ποίμνιο, εκεί και λύκοι. Δεν έλειψαν οι λύκοι και από το ποίμνιο του Χριστού. Δεν μπόρεσαν όμως να το αφανίσουν. Η επέτειος της Α´ Οικουμενικής Συνόδου μαρτυρεί τη νίκη της Εκκλησίας εναντίον των πρώτων φοβερών λύκων, των αιρετικών Αρειανών.
Δεν λείπουν οι λύκοι, οι αιρετικοί και από τη σημερινή ποίμνη του Χριστού. Έχουν εισβάλει απειλητικοί. Ο κίνδυνος είναι και τώρα σοβαρός. Πως θ’ αντιμετωπιστεί; Τον τρόπο μας τον δείχνει ο απόστολος Παύλος στην παραπάνω αποστολική περικοπή και μαζί μας δίνει και τα δύο βασικά χαρακτηριστικά των αιρετικών.
Εχθροί της Αλήθειας
Εχθροί της Αλήθειας είναι το πρώτο χαρακτηριστικό. «Ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα», τονίζει ο μεγάλος Απόστολος. Θα εμφανισθούν άνθρωποι, που θα διαστρέφουν την αλήθεια και θα διδάσκουν την πλάνη και την αίρεση. Μήπως το ίδιο δεν κάνουν και οι σημερινοί αιρετικοί; Κοιτάξτε τους χιλιαστές η μάρτυρες του Γιεχωβά. Είναι ειδικοί στη διαστροφή της αλήθειας του Ευαγγελίου. Πλαστογραφούν τα ιερά κείμενα και διαστρέφουν τα λόγια της Αγίας Γραφής. Ούτε ίχνος αλήθειας στα λόγια τους. Ψέμα και πλάνη και απάτη οι ιδέες τους. Νοθεύουν και θολώνουν το κρυστάλλινο νερό της διδασκαλίας του Χριστού και της Εκκλησίας. Είναι οι ίδιοι κακοί και διεστραμμένοι. Ποια σχέση μπορεί να έχουν αυτοί με την αλήθεια; Μήπως μπορεί ένα «δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν»; (Ματθ. ζ´ 18).
«Λύκοι βαρεῖς»
Ο απόστολος Παύλος προχωρεί τώρα στο δεύτερο χαρακτηριστικό των αιρετικών. Είναι «λύκοι βαρεῖς, λέει, μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου». Οι λύκοι είναι ύπουλοι, άγριοι, αιμοβόροι και καταστρεπτικοί. Προσπαθούν να αποσπάσουν τα πρόβατα από τον ποιμένα, για να τα κατασπαράξουν. Την ίδια τακτική ακολουθούν και οι αιρετικοί. Σκοπός τους είναι «τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν», λέει ο Απόστολος. Προσπαθούν να αποσπάσουν τους Χριστιανούς από τον Κύριο και να τους κάνουν δικούς τους οπαδούς, δικά τους τυφλά όργανα. Μέσα στη μάντρα της Εκκλησίας, κοντά στον καλό Ποιμένα, τον Χριστό, οι πιστοί είναι ασφαλισμένοι. Το ξέρουν αυτό οι «λύκοι», οι αιρετικοί. Γι’ αυτό και βασική τους επιδίωξη είναι να χωρίσουν τους πιστούς από το σύνολο. Και όταν κατορθώσουν να παρασύρουν μερικούς στην πλάνη τους, τους κάνουν τυφλά όργανά τους, δυό φορές χειρότερους από τους εαυτούς τους. Τους μεταβάλλουν σε ανελεύθερα πλάσματα. Και σε λίγο θα προχωρήσουν στο τελικό τους κτύπημα: Θα δολοφονήσουν την ψυχή των θυμάτων τους.
«Γρηγορεῖτε»
Αλλά να τώρα ο απόστολος Παύλος υποδεικνύει τον αποφασιστικό τρόπο για την αντιμετώπιση των λύκων: «Γρηγορεῖτε», φωνάζει προς τους ποιμένες της Εφέσου. «Γρηγορεῖτε»! Είναι ο μόνος τρόπος, για να μην περάσουν οι λύκοι.
Η κραυγή αυτή του μεγάλου Αποστόλου αντηχεί και στα δικά μας αυτιά, και στις δικές μας καρδιές. «Γρηγορεῖτε» σείς οι ποιμένες, οι αρχιερείς, οι ιερείς. Σείς, που έχετε πάρει την εντολή από τον Χριστό να ποιμαίνετε «τὰ ἀρνία του». Άγρυπνοι σταθείτε στη μάντρα των λογικών προβάτων, στις επάλξεις της Εκκλησίας. Και οι λύκοι δεν θα περάσουν. «Γρηγορεῖτε» και σείς τα λογικά πρόβατα του Χριστού, οι Χριστιανοί, ο καθένας από τους πιστούς. Έχετε θησαυρό στην καρδιά σας. Την ορθή πίστη, την αλήθεια του Χριστού. Αυτό τον θησαυρό θέλουν να σας αρπάξουν οι αιρετικοί. Μη παρασύρεσθε από τα γλυκόλογα, που θα σας πούν. Αυτοί είναι «λύκοι βαρεῖς» που έρχονται κοντά σας με ένδυμα προβάτου. Προσοχή στους λύκους, μη πέσετε στα δόντια τους. Μείνετε άγρυπνοι, ακλόνητοι και σταθεροί μέσα στη μάντρα της Εκκλησίας. Πάντα κοντά στον καλό Ποιμένα μας, τον Κύριο Ιησού. Και οι λύκοι δεν θα περάσουν.
Πηγή: Περιοδικό ΖΩΗ, τεύχος Ιουνίου 2021