Η ηλικία μικρό ρόλο παίζει, όταν η καρδιά φουντώνει από πίστη στην αιωνιότητα και αγάπη στη πατρίδα. Τότε ο γέρος συμπεριφέρεται σαν νέος. Ενώ ο νέος που δεν πιστεύει σε τέτοια ιδανικά, πιο γέρος και από τον πιο γέρο μπορεί να αποδειχθεί.
Από τους μεσήλικες και γέροντες, όσοι είχαν δυνάμεις να κρατήσουν όπλα, πολεμούσαν κοντά στα παλληκάρια. Αλλά και οι άλλοι βοηθούσαν στην ετοιμασία της πυρίτιδος, έφτιαχναν βόλια, μετέφεραν τροφές.
Ιδιαιτέρως στις πολιορκίες οι γέροντες ήταν δίπλα στους πολεμάρχους στις τάπιες. Κι αυτοί ανατίναζαν συχνά πυριτιδαποθήκες, όπως ο γέροντας Καψάλης στο Μεσολόγγι.
Όταν οι Αραπάδες περικύκλωσαν την αποθήκη, ο γενναίος Καψάλης, κρατώντας στα χέρια ένα δαυλό αναμμένο, μάζεψε τριγύρω του τους Έλληνες, που έτρεξαν εκεί για να σωθούν, σήκωσε τα μάτια του στον Ουρανό και λέγοντας «Μνήσθητι μου Κύριε..», έβαλε φωτιά στα βαρέλια με το μπαρούτι και τινάχθηκαν στον αέρα.
Κι ένας παλαιός Μεσολογγίτης αξιωματικός ο Αποστόλης Τζαλαχάς, αρματολός από έφηβος, γέρος πια και άρρωστος, επειδή δεν μπορούσε να ακολουθήσει στην έξοδο, ξεζώστηκε τα όπλα του και τα παρέδωσε στον ανιψιό του Γεώργιο Σείζην.
– Παιδί μου, του είπε, από μικρός κλέφτης και αμαρτωλός αυτά εκέρδισα. Πάρε τα. Δεν τα εντρόπιασα πουθενά. Τα γόνατα μου δεν βαστούν να τρέξω τόσον κάμπο και τόσον ανήφορο. Σου τα δίνω με την ευχή μου. Εγώ πια θα μείνω να πεθάνω εδώ, όπου θα πλέψη το μοσχάρι στο αίμα!
Σε μια έφοδο των Τούρκων εναντίον του Ελληνικού στρατοπέδου στη Μεθώνη, σκοτώθηκε και ο Τριφύλιος Δημήτριος Χαλαζονίτης. Ο πατέρας του που βρισκόταν στο στρατόπεδο του Νεόκαστρου, γέρος πια, μόλις πληροφορήθηκε το θάνατο του, είπε:
– Άς πάη το παιδί μου στην ευχή μου. Δόστε μου τ’ άρματα του να πιάσω εγώ τον τόπο του.
Η ηλικία μικρό ρόλο παίζει, όταν η καρδιά φουντώνει από πίστη στην αιωνιότητα και αγάπη στη πατρίδα. Τότε ό γέρος συμπεριφέρεται σαν νέος. Ενώ ο νέος που δεν πιστεύει σε τέτοια ιδανικά, πιο γέρος και από τον πιο γέρο μπορεί να αποδειχθεί.
Πηγή: ΠΝΟΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, εκδόσεις “ΖΩΗΣ”, Αρχιμανδρίτου Ιωάννου Αλεξίου